Motivasyonun Arkasındaki Psikoloji

Amerikalılar, birbirine bağlılığı vurgulayanlardan ziyade bağımsızlıklarını vurgulayan mesajlarla daha fazla motive oluyorlar. Stanford psikologlarının bir çalışmasında Amerikalı öğrenciler, grup çalışması ve işbirliği gerektiren kurslarda başarılı olmak için daha az motive olduklarını ve daha az motive olduklarını belirtti. Bununla birlikte, bağımsız çalışma gerektiren sınıflara geldiklerinde daha motive oldular.

Birçok motivasyon modeli, istenen davranışları motive etmek için teşviklerin kullanımına odaklanan “havuç ve çubuk” yaklaşımına odaklanır. Araştırmalar, bazı durumlarda teşviklerin önemli ve yararlı olmasına rağmen, başarı ve etkinlik isteği gibi diğer faktörlerin daha da önemli olabileceğini göstermektedir.

Zaten ödüllendirici ve eğlenceli şeyleri teşvik etmek geri tepebilir ve aslında motivasyonu azaltabilir. Araştırmacılar, insanlara zaten kendinden motive edici bulduğu aktiviteler için dışsal ödüller verildiğinde, gelecekteki aktiviteye katılmakla daha az ilgilendiklerini buldu. Psikologlar, bu fenomene, aşırı yüklenme etkisi olarak atıfta bulunur.

Aktiviteleri içsel olarak motive edici olacak şekilde tasarlamak, öğrenme sürecini daha kolay ve daha etkili hale getirebilir. Araştırma, faaliyetlerin yeterince zorlu fakat imkansız olmadığından emin olmak gibi içsel motivasyonu artırmak için kullanılabilecek bazı hayati faktörlerin olduğunu, aktivitenin hem dikkat çekici hem de ilginç olmasını sağlamak, insanlara aktiviteye nasıl yaklaştıkları hakkında kişisel kontrol vermek, teklif etmek olduğunu öne sürüyor. çabaların tanınması ve övülmesi ve insanlara kendi çabalarını diğerlerinin çabalarıyla karşılaştırma fırsatı verilmesi.

Çabalardan ziyade övgü yeteneği motivasyonu azaltabilir. Bir çocuk matematik problemini çözdüğünde, “Çok akıllısın!” Diyerek çocuğa övgüde bulunmak. Aslında, gelecekte çok zor bir problemle karşılaştıklarında pes etme ihtimallerini arttırıyor. Niye ya? Psikologlar, doğuştan gelen yetenekleri vurgulamanın (zeka, görünüm vb.), İnsanları özelliklerinin ve özelliklerinin sabit bir görüşüne ya da zihniyetine sahip olmaya yönlendirdiğini öne sürmektedir. Bunun yerine uzmanlar, sorunu çözmek için harcanan çabayı ve süreci övmenin (“Bu konuda gerçekten çok çalıştın!” dövülebilir. Akıllı ya da aptal olduklarına inanmak yerine, kendilerini çaba ve sıkı çalışma yoluyla geliştirebileceklerini düşünüyorlar.

Willpower seni sadece çok uzağa götürebilir. Araştırmacılar özellikle zor veya zorlu görevler için irade rezervlerinin hızla tükenebileceğini bulmuşlardır. Bir deneyde, gönüllülerden ilk görevde nahoş bir karakter rolü almak için irade kullanmak zorunda kaldılar ve sonra komik bir film klibi izlerken gülmemeleri veya gülmemeleri istendi. Her iki görev de irade gerektiriyordu, ancak araştırmacılar irade yetkilerini ilk görevde “kullanan” katılımcıların, ikinci görev sırasında gülmekten kaçınmanın daha zor olduğunu buldular. Öyleyse çözüm nedir? Araştırmacılar, irade gücü kuruduğunda, içsel motivasyon kaynaklarının ortaya çıkmasının daha önemli hale geldiğini öne sürüyorlar. İçsel motivasyon kaynaklarını bularak insanlar motivasyon enerjilerini yeniden şarj edebilirler.