Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı klinisyenler ve psikiyatristler tarafından psikiyatrik hastalıkları teşhis etmek için kullanılır. 2013 yılında DSM-5 olarak bilinen en son sürüm piyasaya sürüldü. DSM, Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından yayınlanmaktadır ve hem yetişkinler hem de çocuklar için tüm ruh sağlığı bozuklukları kategorilerini kapsamaktadır.
DSM, Amerika Birleşik Devletleri’nde psikiyatrik tanı, tedavi önerileri ve sigorta kapsamı amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır.
DSM teorik değildir ve çoğunlukla belirtilerin yanı sıra hastalıktan en çok hangi cinsiyetten etkilendiği, tipik başlangıç yaşı, tedavinin etkileri ve genel tedavi yaklaşımları ile ilgili istatistikleri tanımlamaya odaklanmıştır.
Makalede Neler Var?
DSM Güncellemeleri
Teşhis ve İstatistik El Kitabı , tarihinde birçok kez revize edilmiştir.
- 1952: DSM-I
- 1968: DSM-II
- 1974: DSM-II Yeniden Basımı
- 1984: DSM-III
- 1987: DSM-III-R
- 1994: DSM-IV
- 2000: DSM-IV-TR
- 2013: DSM-5
DSM’nin en yeni versiyonu 2013 yılının Mayıs ayında yayınlandı. Revizyon, büyük tartışma ve bazı tartışmalarla karşılandı.
DSM ile ilgili büyük bir sorun geçerliliği olmuştur. Buna cevaben, NIMH genetik, görüntüleme, bilişsel bilimler ve daha biyolojik olarak temel alacağını düşündükleri yeni bir sınıflandırma sisteminin temelini atmak için tanı koymak için tanıyı dönüştürmek amacıyla Araştırma Etki Alanı Kriterleri (RDoC) projesini başlattı.
Daha sonra, NIMH direktörü Thomas R. Insel, Amerikan Psikiyatri Birliği başkanı Jeffrey A. Lieberman ile birlikte bir açıklama yaptı ve DSM-5’in “… zihinsel bozuklukların klinik teşhisi için şu anda mevcut en iyi bilgiyi temsil ettiğini” belirtti. Açıklama, DSM-5 ve NIMH’nin kendi sistemi olan Araştırma Etki Alanı Kriterleri’nin (veya RDoC) zihinsel bozuklukların sınıflandırılması için “ücretsiz, rekabet etmeyen, çerçeveler” i temsil ettiğini öne sürdü.
DSM-5’in Selefi: DSM-IV-TR
DSM-IV aslen 1994’te yayınlandı ve 250’den fazla ruhsal bozukluğu listeledi. DSM-IV-TR olarak adlandırılan güncellenmiş bir versiyon 2000 yılında yayınlandı ve her bir bozukluğun tanımlarında küçük metin revizyonları içeriyordu. Akıl sağlığı sağlayıcıları bu kılavuzu, bir müşterinin potansiyel ihtiyaçlarını daha iyi anlamak için değerlendirme ve tanı aracı olarak kullandı.
DSM-IV-TR beş farklı boyut kullanarak bozuklukları tanımladı.
Bu çok eksenli yaklaşım, klinisyenlerin ve psikiyatrların müşterinin işleyiş seviyesine dair kapsamlı değerlendirmeler yapmasına yardımcı olma amaçlıydı çünkü akıl hastalıkları çoğu zaman farklı yaşam alanlarını etkiliyor.
- Eksen I: Klinik Sendromlar
- Bu eksen önemli bir bozulmaya neden olan klinik semptomları tanımladı. Hastalıklar duygudurum bozuklukları, anksiyete bozuklukları veya yeme bozuklukları gibi farklı kategorilerde gruplandırılmıştır.
- Eksen II: Kişilik ve Zeka Geriliği
- Bu eksen, fonksiyonlarında ayrık Eksen I bozuklukları olarak kabul edilmeyen uzun vadeli problemleri tanımladı. Kişilik bozuklukları, bir hastanın dünyayla nasıl ilişkili olduğu konusunda önemli sorunlara neden olur ve antisosyal kişilik bozukluğu ve histrionik kişilik bozukluğu içerir. Zihinsel gerilik, kişisel bakım ve kişilerarası beceriler gibi diğer alanlarda zihinsel bozulma ve açıklarla karakterizedir.
- Eksen III: Tıbbi Koşullar
- Bunlar, Eksen 1 ve Eksen II bozukluklarını etkileyen veya kötüleyen fiziksel ve tıbbi koşulları içermiştir. Bazı örnekler HIV / AIDS ve beyin yaralanmalarını içerir.
- Eksen IV: Psikososyal ve Çevresel Sorunlar
- Eksen I veya Eksen II bozukluklarını etkileyebilecek herhangi bir sosyal veya çevresel problem bu eksende dikkate alınmıştır. Bunlar arasında işsizlik, yer değiştirme, boşanma veya sevilen birinin ölümü gibi şeyler var.
- Eksen V: Küresel İşleyiş Değerlendirmesi
- Bu eksen klinisyenin müşterinin genel işleyiş seviyesini derecelendirmesine izin verdi. Bu değerlendirmeye dayanarak, klinisyenler diğer dört eksenin nasıl etkileşime geçtiğini ve bireyin hayatı üzerindeki etkisini daha iyi anlayabilirler.
DSM-5’teki değişiklikler
DSM-5, önceki DSM-IV’den bir dizi önemli değişiklik içermektedir. En belirgin değişiklik, Roma rakamlarını kullanarak Arapça rakamlara geçiştir.
Belki de en önemlisi, DSM-5 aks sistemini elimine eder, bunun yerine farklı kategorilerdeki rahatsızlık kategorilerini listeler. DSM-5’de yer alan bazı kategori örnekleri arasında anksiyete bozuklukları, bipolar ve ilgili bozukluklar, depresif bozukluklar, beslenme ve yeme bozuklukları, obsesif-kompulsif ve ilgili bozukluklar ve kişilik bozuklukları bulunur.
DSM-5’teki diğer birkaç değişiklik:
- Asperger bozukluğu otizm spektrum bozukluğu kategorisi altına alındı ve dahil edildi.
- Çocukluk çağı bipolar bozuklukların aşırı teşhisini azaltmak için, yıkıcı ruh hali düzensizliği bozukluğu eklendi.
- Kanatlı yeme bozukluğu, istifleme bozukluğu ve adet öncesi disforik bozukluğu içeren kılavuza resmen birçok tanı eklenmiştir.
DSM önemli bir araç olmakla birlikte, yalnızca uzmanlık eğitimi almış ve yeterli tecrübeye sahip olanlar zihinsel hastalıkları teşhis ve tedavi etmek için niteliklidir.
Ruh sağlığı uzmanları ayrıca DSM’yi hastaları faturalandırma amacıyla sınıflandırmak için kullanırlar. Tıpkı diğer tıbbi şartlarda olduğu gibi, hükümet ve birçok sigorta şirketi tedavi ödemesini onaylamak için özel bir teşhis gerektirir.
