Tedaviye Dayanıklı Depresyon Nedir?

Depresyon genellikle ilaç tedavisi, tedavi veya ikisinin bir kombinasyonu ile azalır. Genellikle, semptomlar tedavi ile çözülür. Ancak bazen, semptomlar tedavi ile iyileşmez.

İki veya daha fazla ilaç beklenen rahatlamayı sağlayamadığında, hastalık “tedaviye dirençli depresyon” olarak kabul edilebilir.

Tedaviye dirençli depresyon karmaşık olabilir. Hastaların tedaviye uymasına rağmen uyku sorunları ve iştahsızlıklar gibi depresyon belirtileri devam edebilir. Diğer zamanlarda, semptomlar kısa sürede giderilir, ancak geri döner.

Sadece depresyon tedavideki ilk birkaç girişime cevap vermediği için tedavi edilemeyeceği anlamına gelmez. Bununla birlikte, tedaviye farklı bir yaklaşım gerektirebilir.

Klinik depresyonu olan bireylerin yüzde 30 ila 60’ının tedaviye dirençli depresyon yaşayacağı tahmin edilmektedir.

Tedaviye dirençli depresyonu olan bireylerin uzun dönem sonuçları genellikle zayıftır. Zayıf sosyal fonksiyon, kalıcı semptomlar ve artmış mortalite ile ilişkilidir.

Tedavi edilmeyen depresyon da en yaygın sakatlık nedenidir, bu nedenle rahatlama sağlayabilecek stratejiler bulmaya çalışmaya devam etmek önemlidir.

Depresyonlu hastaların yüzde 30 ila 50’si antidepresan ilaçlara cevap vermemektedir. Ancak, bir doktor veya psikiyatrist bir ilacı bir tedavi başarısızlığı olarak değerlendirmeden önce, aşağıdaki soruları dikkate alacaktır:

• İlaç ne kadar süreyle uygulandı? Çoğu antidepresan, tam etkilerine ulaşmak için dört ila altı hafta alır. Bir tedavinin işe yaramadığını bildirmeden önce, sağlayıcılar ilacın etkili olması için yeterince uzun süre kullanıldığından emin olmak isteyeceklerdir.
• Hasta reçeteye ne kadar uydu? Bir reçetenin, genellikle reçeteye göre zamanın en az yüzde 80’ine alınması durumunda “uyulması” kabul edilir. Kaçırılan birkaç doz, bir ilacın etkili olma yeteneğini büyük ölçüde etkileyebilir. Bu nedenle, bir ilacın başarısız olup olmadığına karar vermeden önce, doktor hastanın uygun olup olmadığını bilmek isteyecektir. Bazen, doktorlar bir hastanın ilacını izlemek için hap sayar veya başka adımlar atarlar.
• İlaç tedavi edici bir dozda mı? Bazen ilaçlar riski veya yan etkileri en aza indirmek için düşük bir dozda başlatılır. Tolere edildiğinden dozaj yavaşça artabilir. Bir doktor, tedavinin başarısız olup olmadığını belirlemeden önce dozajın terapötik bir seviyede olmasını sağlamak isteyecektir.

Bir psikiyatrist ilacın başarısız olduğunu tespit ederse, beyin kimyasını farklı bir şekilde etkileyen başka tedavi seçenekleri de vardır. Bu seçenekler şunlardır:

• Farklı bir antidepresan reçete etmek . Sadece bir antidepresanın işe yaramadığı, herhangi bir ilaç seçeneği olmadığı anlamına gelmez. Bazen doktorlar, farklı bir ilacın istenen etkiye ulaşıp ulaşmadığını görmek için hastayı Prozac’tan Zoloft’a veya Celexa’dan Wellbutrin’e geçirir.
• Başka bir antidepresan tipine geçme. Bazen bir antidepresan sınıfından diğerine geçmek yararlı olur. Bir selektif serotonin geri alım inhibitöründen (SSRI) örneğin Monoamin Oksidaz İnhibitörüne (MAOI) geçmek, beyindeki kimyasalları farklı şekilde etkilediklerinden faydalı olabilir.
• Farklı bir ilaç türü eklemek. Eğer antidepresanlar işe yaramazsa, reçete yazan kişi farklı bir ilaç türü ekleyebilir. Örneğin bazı antipsikotikler, antikonvülsanlar veya antianksiyete ilaçları, bir antidepresan ile birlikte kullanılabilir. Abilify, Seroquel ve Zyprexa, bir antidepresan ile birlikte kullanılabilecek ilaçlardan sadece birkaçıdır.
• Sprovata (esketamine) burun spreyi reçetelemek. Tedaviye dirençli depresyon için en yeni seçenek, esketamin adı verilen hızlı etkili bir burun spreyidir. Oral antidepresanlarla birlikte kullanılır. Potansiyel suistimal kaygıları nedeniyle, esketamin sadece bir doktor ofisinde veya klinikte uygulanabilir.

Bir hasta zaten tedaviye katılmıyorsa, bir sevk yapılabilir. Uygulanabilecek birçok farklı psikoterapi türü varken, bilişsel davranışçı terapi (CBT) tedaviye dirençli depresyon için özellikle etkili bulunmuştur.

CBT’ye katılan hastalar semptomlarını yönetmek ve fonksiyonlarını geliştirmek için çeşitli beceriler öğrenebilirler.

TCMB’nin amacı, olumsuz düşünceleri yeniden düzenlemeyi, problem çözmeyi, sosyal etkileşimi arttırmayı ve aktivite seviyesini arttırmayı içerebilir. TCMB ayrıca uyku problemlerini azaltmada yardımcı olabilir.

İlaç tedavisi ve tedavi, depresyonu azaltmadığında, doktor diğer tedavi seçeneklerine başvurmaya karar verebilir. Tedaviye dirençli depresyon için etkili olabilecek bazı ek prosedürler şunlardır:

• Elektrokonvülsif tedavi (ECT) – ECT, genellikle genel anestezi altında uygulanan bir işlemdir. Elektrik akımları beyinden geçerek kısa bir nöbet tetikler. Beyin kimyasında depresyonu azaltabilecek (ve diğer akıl hastalıklarının semptomlarını tersine çevirebilecek) değişikliklere neden gibi görünüyor. Genel olarak güvenli olduğu düşünülmesine rağmen, hafıza kaybı, karışıklık, fiziksel yan etkiler ve tıbbi komplikasyonlar gibi yan etkileri olabilir. ECT, genellikle altı ila on iki seans için haftada iki ila üç defa uygulanır.
• Vagus sinir stimülasyonu (VNS) – VNS, vücuda kalp pili benzeri bir cihazın yerleştirilmesini içeren cerrahi bir prosedürdür. Beynin ruh halini düzenleyen bölgeye bağlı olduğu düşünülen vagus siniri boyunca dişli olan uyarıcı bir kabloya bağlanır. İmplant verildikten sonra, cihaz vagus siniri üzerinden beyine düzenli olarak uyarır. Etkilerin hissedilmesi birkaç ay sürebilir.
• Tekrarlayan transkranial manyetik stimülasyon (rTMS) – rTMS, beynin belirli alanlarını uyarmak için bir mıknatıs kullanmayı içerir. 1985’ten beri kullanılmaktadır, ancak uzun vadeli başarı oranı hakkında çok fazla veri bulunmamaktadır. Bazen ilaca cevap göstermeyen fakat ECT’ye girebilecek kadar sağlıksız olan bireyler için kullanılır.

Eniyi Düşünce’den Bir Kelime

Siz veya sevilen biri depresyon yaşıyorsa ve ilaç çalışmıyorsa, pes etmeyin. Diğer tedavi seçenekleri hakkında doktorunuzla veya psikiyatrınızla konuşun. Sizin için iyi sonuç veren bir şeyler bulmak için birkaç girişimde bulunabilir, ancak semptomlarınızdan kurtulmak için denemeye devam etmek önemlidir.