Hiperaktivite Olmadan Dikkat Eksikliği Bozukluğunun (ADD) Tanımlanması

Dikkat eksikliği bozukluğu (ADD), eğitime katılma zorluğu, okul çalışmalarına odaklanma, ödevlere devam etme, talimatları takip etme, görevleri tamamlama ve sosyal etkileşim gibi çeşitli davranış sorunlarına neden olan nörolojik bir hastalıktır.

ADD ayrıca davranış problemleriyle hiperaktivite içerebilir. Ayrıca, ADD’li öğrencilerin öğrenme güçlüğü olabilir ve okullarda tekrarlanan disiplin sorunları için risk altındadır. Aslında, yetişkinler ve akranlar, bu tür öğrencilerin, görevlere dikkat etmemeleri ve ödevlerini yerine getirmemeleri nedeniyle tembel oldukları sonucuna varabilir. ADD son derece yaygın olsa da, hastalıkla ilgili yanlış algılar dolaşıma devam ediyor.

ADD, “Zihinsel Bozuklukların Teşhis ve İstatistik El Kitabı” nda tanımlandığı gibi, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) sunumlarından biri için kullanılan bir terimdir. Resmen, “dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu, ağırlıklı olarak dikkatsiz sunum”.

ADD, DEHB’nin ağırlıklı olarak hiperaktif-itici tip veya DEHB birleşik tipinin yaptığı gibi kendini göstermez. Bu sunumları olan öğrencilerin farklı belirtileri vardır.

Örneğin, diğer iki DEHB sunumu olan çocuklar, sınıfta davranış problemleri ortaya koyma ya da sergileme eğilimindedir. DEB olan çocuklar genellikle okulda yıkıcı değildir. Sessizce sınıfta bile oturabilirler, ancak bu onların rahatsızlıklarının bir sorun olmadığı ve odaklanmak için mücadele etmedikleri anlamına gelmez. Ayrıca, ADD’li çocukların hepsi aynı değildir.

Hiperaktivite bileşeni olmayan ADD’li çocuklar sınıf etkinliklerinde sıkılmış veya ilgisiz görünebilir. Hayal görmeye veya unutkanlığa yatkın olabilir, yavaş bir tempoda çalışabilir ve eksik çalışmaya başlayabilirler.

Görevlendirmeleri masaları ve soyunma alanları gibi düzensiz görünebilir. Okulda ve evde ya da yanlış okul çalışmalarında materyal kaybedebilir ve ödevlerde başarısız olabilirler. Bu, öğretmenleri, ebeveynleri sinirlendirebilir ve çocuğun sınıfta kötü puanlar kazanmasına neden olabilir. Davranış müdahalesi çocuğun unutkanlığına karşı olabilir.

Çocuğunuzun hiperaktivite olan veya olmayan bir ADD olduğundan şüpheleniyorsanız, uygun tedavi hakkında çocuğunuzun okul danışmanı, öğretmeni veya hekimi ile konuşun. Herhangi bir endişeniz varsa, bugün bu tartışmalara başlayın.

Çocuk doktorunuz, hem ADD kriterlerine uyup uymadığını hem de spektrumda olup olmadığını görmek için çocuğunuz üzerinde resmi testler yapabilen bir çocuk psikoloğu görmeyi önerebilir. Bu test, ADD’yi sadece okul çalışmalarında zorluğa neden olabilecek diğer sorunlardan ayırt etmenin yanı sıra, bir çocuğun zaman içindeki müdahalelere verdiği yanıtı takip etmek için de kullanılabilir.

ADD bazen Ritalin gibi uyarıcı ilaçlarla tedavi edilir. Bazı durumlarda, uyarıcı ilaçlar ADD’li öğrencilerin görev başında kalmasına ve odaklanmasına yardımcı olabilir. Bununla birlikte, bazı uyarıcı ilaçlar ciddi yan etkilerle ilişkilendirilmiştir. Sonuç olarak, birçok ebeveyn, ADD’yi tedavi etmek için Ritalin, Adderall veya diğer ilaçları kullanmakta tereddüt eder.

Ebeveynlerin çocuklarını tedavi etmeyi seçip seçmemeleri, çoğu doktor ve çocuk psikoloğu, çocuklara adaptif davranış becerilerini öğretmek ve görev dışı ve dikkatsiz davranışları azaltmak için bir davranış müdahale planı geliştirilmesini önerir.

Bu, uyuşturucu kullanımından daha da faydalı olabilir, özellikle de DEHB veya DEHB tanısı konan bazı öğrenciler aslında bu koşullara sahip değil, kişisel veya aile sorunları nedeniyle yapmış gibi davranırlar. Davranış müdahale planları, aslında ADD’ye sahip olmaları veya ADD benzeri davranışlar sergilemeleri gibi problemli davranışlarda bulunan öğrencilere yardımcı olabilir.

Kuşkusuz, bu uyarlamalar bir ilacın sağlayamadığı konsantrasyon becerilerinde kalıcı iyileşmelere yol açabileceğinden, uzun vadeli davranış müdahale planlarının bir avantajı vardır.

Bazı ebeveynler, çocuklarını ADD için test ettikleri takdirde, etiketleneceklerinden korkuyorlardı. Ancak bir ebeveyn olarak, bunun olmasını önlemek için çok şey yapabilirsiniz. Çocuğunuzla konuşmak önemlidir, böylece ADD ile mücadelede yanlış bir şey yapmadığını bilir, bunun yerine, mümkün olduğu kadar kolay öğrenmesine yardımcı olacak becerileri öğrenmesine yardım etmek için bir ebeveyn olarak size kalmıştır. onun eşsiz makyajı.

ADD teşhisi, çocuğunuzu ilaçlarla tedavi etmeye kararlı olduğunuz anlamına gelmez (bunun ne kadar yaygın hale geldiğine dayanarak inanmanız istenebilir). ADD tedavisinde sadece bir tanesi ilaç olan birçok farklı yaklaşım vardır. Erken müdahale bozukluğun çocuğun hayatına zarar vermesini engelleyebilir.