Çocuklarda Şizofreni Tanımlama

Çocuğunuzun şizofreni olduğunu – veya çocuğunuzun buna sahip olduğundan şüphelenmek – çok zor ve korkutucu hissedebilirsiniz. Ancak erken tanı ve tedavi, semptomların tedavisinde ve çocuğunuzun uzun süreli prognozunun iyileştirilmesinde önemlidir.

Şizofreni, insanların gerçeği anormal yorumlamasına neden olan zihinsel bir hastalıktır. Çocuğun çalışma yeteneğini zayıflatan bir dizi bilişsel, duygusal ve davranışsal problemi içerir.

Başlangıcı genellikle geç gençler ve otuzlu yaşların ortasında görülür. Erkekler için başlangıçtaki en yoğun yaş yirmili yaşların başında ve dişiler için yirmili yaşların sonlarındadır, ancak herhangi bir yaşta ortaya çıkabilir. Bazı çalışmalar bunun Amerikan nüfusunun yaklaşık yüzde 1’ini etkilediğini tahmin ediyor.

13 yaşından önce başlayan çocukluk şizofreni, sadece 40.000 çocuktan 1’inde bulunur. Çocukluk çağı şizofreni tanı ve tedavi açısından özel zorluklar ortaya çıkarmaktadır.

Bilim adamları şizofreni için tek bir neden bulmamışlardır. Rol oynayan birden fazla genetik ve çevresel faktör olduğundan şüphelenilir:

• Genetik Faktörler – Aile, ikiz ve evlat edinme çalışmaları şizofrenide güçlü bir genetik bileşeni desteklemektedir. Yaşam boyu şizofreni geliştirme riski, hastalığa yakalanan kişilerin birinci derece akrabalarında 5 ila 20 kat daha yüksektir. Eğer özdeş bir ikiz hastalığa sahipse, diğer ikizin şizofreni geliştirmesi olasılığı yüzde 40’ın üzerindedir.
• Çevresel Faktörler – Özellikle oyunda genetik bileşenler varsa, çocuklarda şizofreniye katkıda bulunan bazı çevresel faktörler olabilir. Doğum öncesi enfeksiyonlar, obstetrik komplikasyonlar ve maternal kıtlık rol oynayabilir.

Şizofreni hastalarında halüsinasyonlar, düşünce bozukluğu ve düzleşmiş etki sürekli olarak bulunmuştur. Sanrılar ve katatonik semptomlar daha az görülür.

Çocukluk çağı şizofreni genellikle bilişsel gecikmelerle ilişkilidir. Bilişsel düşüş tipik olarak şizofreni başlangıcında meydana gelir. Fikri açıklar, bozulmaya devam etmeden zaman içerisinde istikrarlı görünmektedir.

İşte şizofreni belirtileri:

• Halüsinasyonlar – Gerçekten orada olmayan şeyleri görmek ya da duymak
• Sanrılar – Bireyin inandığı, başkalarının inanmadığı yanlış fikirler
• Düzensiz düşünce – Raydan çıkmış veya tutarsız konuşmayla kanıtlanır
• Düz etki – Monoton, yüz ifadelerinin azalması ve ilgisiz görünmesi
• Konuşma veya düşüncenin yetersizliği – Sadece sorulduğunda ve kısa cevaplarla cevap verdiğinizde konuşma
• Tuhaf davranış – Bir çocuğun yaşı için uygun olmayan, dağınık veya tuhaf davranış

Şizofreni seyri kişiden kişiye değişmektedir. Ancak, bireylerin deneyimleme eğiliminin belirgin evreleri vardır.

• Prodrom evresi – Şizofreni hastalarının çoğu, psikotik semptomların başlamasından önce fonksiyonel bir bozulma yaşarlar. Sosyal geri çekilme, tuhaf tartışmalar, olağandışı davranış, akademik başarısızlık veya hijyen ve kişisel bakımdaki düşüş herhangi bir psikoz belirtisinden önce başlayabilir.
• Akut faz – Bu faz, halüsinasyonlar, sanrılar, düzensiz konuşma ve davranış gibi belirgin semptomlar ve işleyişinde ciddi bir bozulma ile işaretlenmiştir. Bu aşama tedaviye verilen cevaba bağlı olarak birkaç ay sürebilir.
• İyileşme / İyileşme aşaması – Akut psikoz düştükten sonra, genellikle bireyin önemli bir bozulma yaşamaya devam ettiği birkaç aylık bir süre vardır. Düz etki ve sosyal geri çekilme çoğu zaman mevcuttur.
• Kalıntı faz – Şizofreni hastaları, akut fazlar arasında birkaç ay veya daha fazla sürebilir. Bununla birlikte, çoğu birey en azından bir ölçüde bozulmuş olmaya devam edecektir. Bazı kişiler hiçbir zaman rezidüel semptomlara ilerlemez ve tedaviye rağmen semptomlara devam eder.

Çocuklarda şizofreni tanımlamak zor. Küçük çocuklar mükemmel hayal gücüne sahiptir, bu yüzden konuşmalarını sürdürdüğü hayali arkadaşlara sahip olmaları yaygındır. Bu tür bir taklit oyun, çocuğunuzun halüsinasyonları olduğu anlamına gelmez.

Çocuklar yetişkinlere semptomlarını anlatmakta iyi değiller. Küçük çocuklara halüsinasyonlar veya sanrılar hakkında sorular sorulduğunda, çoğu evet diyor. Ancak, bu onların psikoz olduğu anlamına gelmez.

Bunun yerine, araştırmacılar bu belirtilere sahip olduklarını rapor ettiklerini düşünüyorlar çünkü aşırı etkileyici hayal gücüne, bilişsel sınırlamalara sahipler veya soruyu yanlış anlıyorlar. Bu nedenle, çocuğunuza “Hiç kimsenin görmediği şeyleri gördünüz mü?” Gibi sorular sormak, çocuğunuzun bir doktora görünüp görünmeyeceği konusunda size çok fazla fikir vermez.

Belirtiler de yavaş yavaş başlar. Ancak zamanla, bir çocuk psikoz geliştirebilir ve belirtiler çok daha belirgin hale gelir. Gelişimsel gecikmeler, garip yeme ritüelleri, tuhaf davranışlar veya fikirler, akademik performanstaki değişiklikler veya sosyal tecrit, fark ederseniz, çocuğunuzun doktoruna danışın.

Çocuklarda şizofreni nadir olduğu için semptomların başka bir şeyden kaynaklanması ihtimali yüksektir. Ancak, gördüğünüz değişikliklerin nedenlerini bulmak önemlidir.

Şizofreniyi tanımlayan bir laboratuar testi yok. Akıl sağlığı uzmanları, tam bir öykü topladıktan sonra, çocuğu gözlemleyerek ve ebeveyn ve çocukla röportajlar yaptıktan sonra çeşitli faktörlere dayanarak tanı koyarlar. Diğer koşullar da göz ardı edilmelidir.

Çocuklarda şizofreni belirtilerinin birçoğu otizm spektrum bozuklukları, psikotik özelliklere sahip duygudurum bozuklukları veya obsesif kompulsif bozukluk gibi diğer hastalıklarda da bulunur.

Tıbbi durumlar da psikoza neden olabilir. Merkezi sinir sistemi enfeksiyonları, endokrin bozuklukları, genetik sendromlar, otoimmün hastalıklar ve toksik maruz kalma, çocukların şizofrenide bulunanlara benzer semptomlar göstermesine neden olabilir.

Uyuşturucu kullanımı da psikoza neden olabilir. Halüsinojenik mantarlar, uyarıcılar, inhalanlar ve esrar, psikotik semptomlara yol açabilecek ilaçlardan sadece birkaçıdır. Reçeteli ilaç yanlış kullanımı da akut psikoza neden olabilir. Belirtiler, ilacın kesilmesinden birkaç gün ila haftalar sonra çözülür.

Şizofreni tanısı konulmadan önce, bu koşulların tümü ekarte edilmelidir.

Antipsikotik ilaçlar çocuklarda ve yetişkinlerde de şizofrenide birincil tedavi yöntemidir. Şizofreni hastaları, antipsikotik ilaç tedavisine son verilirse nüks riski altındadır. Semptomları, yan etkileri ve uyumu izlemek için ebeveynlerin doktorlarla temas halinde olmaları önemlidir.

Konuşma terapisi şizofreni hastaları için de yardımcı olabilir. Çocuklar ve ebeveynleri psikoeğitim ve problem çözme oturumlarından yararlanabilir. Kardeşlerin terapiye katılmaları önemli olabilir, böylece kardeşlerini veya kız kardeşlerinin davranışlarını anlayabilirler.

Sosyal beceri eğitimi, nüks önleme ve temel yaşam becerileri eğitimi yardımcı olabilir. Şizofreni hastalarının bazılarında özel eğitim programlarına veya mesleki eğitim programlarına ihtiyaç duyulabilir.

Bir çocuk kendi veya başkaları için tehlike oluşturursa, psikiyatrik bir hastaneye yatış gerekebilir. Yatan hasta tedavisi semptomların kontrol altına alınmasında yardımcı olabilir.

Çocukluk çağında başlayan şizofreni, düşük entelektüel işlevsellik ve kullanım ömrü boyunca daha yüksek negatif semptom oranları ile ilişkilidir. Kuzey Amerika Pediatri Klinikleri’nde yayınlanan bir 2011 çalışmasına göre , çocukluk çağında başlayan şizofreni, diğer zihinsel hastalıkları olanlara kıyasla yetişkinlikte daha büyük sosyal eksikliklerle ilişkilidir.

Ayrıca, diğer psikiyatrik bozukluklarla karşılaştırıldığında, daha düşük bir istihdam seviyesi ve daha az bağımsız yaşam olasılığı ile ilişkilendirilmiştir.

Ergenler, ilk psikoz dönemlerinde intihar davranışı riski altındadır. 18 yaşından önce şizofreni belirtileri gösteren kişilerin en az yüzde 5’i, doğrudan psikotik düşüncelerinin neden olduğu davranışlarla ilgili intihar veya kaza sonucu ölümle ölmektedir.

Şizofreni hastaları, kalp hastalığı, obezite, hepatit, diyabet ve HIV gibi fiziksel sağlık koşulları açısından daha yüksek risk altındadır. Şizofreni için bir tedavi yoktur, ancak semptomların tedavisi ile tedavi edilebilir. Erken müdahale, şizofreni tanılı çocukların sonucunun iyileştirilmesinde anahtardır.

Çocuğunuzun şizofreni olduğunu – veya onun sahip olabileceğinden kuşkulanmanın – korkutucu ve ezici hissedebildiğini öğrenmek. Bununla birlikte, çocuklarda şizofreni hakkında mümkün olduğunca çok şey öğrenmek önemlidir, bu nedenle çocuğunuza en iyi şekilde destek ve destek verebilirsiniz.

Çocuğunuzdan doktora şizofreni kaynakları isteyin. Şizofreni tanısı konulmuş bir aile üyesine sahip kişiler için destek gruplarına katılmak bilgi hazinesi işlevi görebilir.

Ulusal Zihinsel Hastalıklar İttifakı NAMI de değerli bir kaynak olabilir. NAMI, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki topluluklarda destek, eğitim ve hizmetler sağlayan yerel iştirakleri olan bir akıl sağlığı kuruluşudur. NAMI, çocuğunuza yardım etmek için ihtiyaç duyduğunuz kaynakları, araçları ve bilgileri bulmanıza yardımcı olabilir.

Kendine de dikkat etmek önemlidir. Bir destek grubuna katılın veya kendiniz için bir terapi isteyin. Stres seviyenizi yönetmek, çocuğunuzu desteklemek için en iyi donanıma sahip olmanız için anahtar olacaktır.