“Psikopatoloji” teriminin kökeni, bu bilimsel disiplinin ilk önce bir Alman / İsviçreli filozof ve psikiyatr olan Karl Jaspers tarafından tanıtıldığı 1913 yılına dayanmaktadır. Bireylerin zihinsel deneyimlerini anlamaya yönelik bu yeni çerçeve, bireylerin “anormal deneyimlerinden” anlam çıkarmaya yönelik uzun süre çeşitli girişimlerde bulundu.
Makalede Neler Var?
Akıl Hastalıklarını Anlama Tarihi
Akıl hastalıklarını anlamaya çalışmanın en erken başlangıcından beri çok yol kat ettik. Akıl sağlığı sorunları olan bireyler hala damgalanma ve anlama eksikliği ile karşı karşıya kalsa da, geçmişte işler çok farklıydı.
M.Ö. 4. yüzyıl Yunan doktoru Hipokrat, kötü ruh kavramını reddetti ve bunun yerine akıl hastalığının bedensel sıvıların dengesizlikleriyle ilgili beyin hastalığı olduğunu savundu. Aynı süre zarfında, filozof Plato, sıkıntının zihin-beden-ruh bağlantısındaki dengesizlikten kaynaklandığını savundu.
16. yüzyılda zihinsel bir sağlık sorunu ile yaşamış olsaydınız, çok iyi bir şekilde tedavi edilmeme ihtimaliniz var. O zaman, akıl hastalığı genellikle dini ya da batıl inançlı bir bakış açısıyla görülüyordu. Buna göre, garip davranış sergileyen insanların kötü ruhlar veya şeytanlar tarafından ele geçirildiği varsayılmıştır. Kür? Sizi akıl sağlığına döndürmek için işkence görürdünüz. Eğer işe yaramadıysa? Yürütme.
Daha sonra, 18. yüzyılda, zihinsel hastalığın gelişiminde çocukluk ve travma rolüne ilgi artmıştır. Bu dönemin topuklarının ardından Sigmund Freud, 19. yüzyılda çözülmemiş sorunların üstesinden gelmek için konuşma terapisi başlattı.
Günümüzden itibaren, akıl hastalıkları anlayışımız genişledi ve çok şükür ki tedavileri oldu.
Psikopatolojinin tanımı
Şu anda psikopatolojiyi nasıl tanımlarız? Kısacası, zihinsel sağlıkla ilgili sorunların derinlemesine incelenmesi olarak düşünülebilir. Tıpkı patoloji gibi, hastalığın doğasının incelenmesi (nedenler, gelişim ve sonuçlar dahil), psikopatoloji, zihinsel sağlık (veya hastalık) alanında aynı kavramların incelenmesidir.
Bu akıl hastalığı çalışması uzun bir element listesini içerebilir: semptomlar, davranışlar, nedenler (genetik, biyoloji, sosyal, psikolojik), kurs, gelişim, kategorizasyon, tedaviler, stratejiler ve daha fazlası.
Bu şekilde, psikopatoloji, zihinsel sağlıkla ilgili sorunları araştırmakla ilgilidir: nasıl anlaşılacağı, nasıl sınıflandırılacağı ve nasıl düzeltileceği. Bu nedenle, psikopatoloji konusu araştırmadan tedaviye ve aradaki her adımda uzanır. Akıl hastalığının neden geliştiğini daha iyi anlayabilirsek, etkili tedaviler bulmak o kadar kolay olacaktır.
Psikopatolojiye Katılan Profesyoneller
Psikopatolojinin anlaşılmasında hangi profesyoneller var? Bu alan araştırmadan tedaviye kadar geniş bir alanda olduğu gibi, dahil olma eğiliminde olan profesyonellerin listesi de öyle.
Araştırma düzeyinde araştırma psikologları, psikiyatristler, sinirbilimciler ve klinik uygulamada görülen farklı zihinsel bozuklukların tezahürlerini anlamaya çalışan diğerlerini bulacaksınız.
Pratik düzeyde, psikopatoloji ile yaşayan bireylere etkili tedaviler sunmak için uygulanan teşhis sistemlerini uygulamaya çalışan birçok profesyonel türü bulacaksınız. Bunlar, aşağıdakileri ve daha fazlasını içerebilir:
- Klinik psikologlar
- psikiyatristler
- danışmanlar
- Sosyal çalışanlar
- Psikiyatri hemşireleri
- Pratisyen hemşireler
- Evlilik ve aile terapistleri
- Suçbilimciler
- Sosyologlar
Psikopatolojinin Teşhis Sistemleri
Psikopatolojinin araştırılması ve tedavisi ile ilgilenen profesyonellerin, tedavi için en iyi hareket tarzına ilişkin sonuçlara varmak için sistemleri kullanmaları gerekir. Bunlar gibi sistemler, zihinsel sağlık bozuklukları veya bireyde meydana gelen ve bilişsel kontrolünde olmayan problemler olarak kabul edilenleri sınıflandırmak için kullanılır.
Şu anda, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ruhsal hastalıkları sınıflandırmak için en yaygın kullanılan sistemler şunlardır:
Mental Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı (DSM-5)
DSM-5, Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından akıl hastalıkları için bir değerlendirme sistemi olarak oluşturulmuştur. DSM-5, profesyonellerin tedavi planlamasına yardımcı olan bir kişi için belirli bir tanıya ulaşmak için kullandıkları tanımlanabilir kriterleri içerir.
Yeni araştırmalar ortaya çıktıkça bazen hastalıkların kriterleri ve listesi değişmektedir. DSM-5’te listelenen bazı hastalık örnekleri arasında majör depresif bozukluk, bipolar bozukluk, şizofreni, paranoid kişilik bozukluğu ve sosyal anksiyete bozukluğu bulunmaktadır.
Uluslararası Hastalık Sınıflandırması (ICD-11)
ICD-11, DSM-5’e benzer bir sistemdir. ICD bir asırdan fazla bir süre önce geliştirildi ve 1948’de kuruldu. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından devralındı.
İlk olarak, ICD-11 küresel bir ajans tarafından üretilirken, DSM-5 ulusal bir meslek birliği (Amerikan Psikiyatri Birliği) tarafından üretilir. 193 DSÖ üyesi ülkeden sağlık bakanlarından oluşan Dünya Sağlık Meclisi tarafından onaylanmıştır.
İkincisi, ICD-11’in hedefi küresel çapta hastalık yükünü azaltmaktır. Üçüncüsü, ICD-11 internette serbestçe kullanılabilir. Buna karşılık, DSM paraya mal olur ve Amerikan Psikiyatri Birliği, kitap ve ilgili ürünlerin satışından elde edilen geliri elde eder.
Yine de, DSM-5 psikologlar ve psikiyatristler arasında sınıflandırma standardıdır ve genellikle tedavi ve sigorta amaçlı kullanılır.
Araştırma Etki Alanı Kriterleri (RDoc)
Zihinsel bozuklukları sınıflandırmaya yönelik bu standart sistemlerin ötesinde, teşhis koyma kontrol listesi biçiminden uzaklaşan gelişen bir araştırma ve teori alanı da bulunmaktadır. Akıl hastalığı semptomlarına sahip olmak ancak tanı için kriterleri yerine getirmek mümkün olmadığından, tanımlayıcı psikopatoloji çalışmaları daha iyi bir anlayış sistemi için söz verir.
RDoC, sinirbilim, genomik ve deneysel psikoloji gibi alanlardan çeviri araştırmalarına dayanmaktadır. Bu şekilde, RDoC, DSM-5 ve ICD-11 ile tarihsel olarak yapıldığı gibi bozukluklar halinde gruplanmak yerine, psikopatolojinin belirti ve semptomlarını açıklamada yer almaktadır. RDoC öncelikle araştırmayı planlamak ve finanse etmeyi amaçlamaktadır.
Psikopatolojinin Normal Davranışla Ayırt Edilmesi
Psikologlar ve psikiyatristler “psikopatoloji” bölgesine girmek için normal davranışların ötesine neyin girdiğine nasıl karar veriyor? Psikiyatrik bozukluklar, dört alandaki sorunlara gönderme yaparak kavramsallaştırılabilir: sapma, sıkıntı, işlev bozukluğu ve tehlike.
Örneğin, eğer depresyon belirtileri yaşıyorsanız ve bir psikiyatriste gittiyseniz, bir belirtiler listesine göre değerlendirilirsiniz (büyük olasılıkla DSM-5’de olanlar):
- Sapma , mevcut kültürel inançlara dayanarak kabul edilemez veya ortak olmayan düşünceleri, duyguları veya davranışları ifade eder. Depresyon durumunda, diğer insanlar arasında yaygın olmayan suçluluk veya değersizlik düşüncelerini bildirebilirsiniz.
- Sıkıntı ya bir insanın içinde hissedilen ya da o insanın etrafındaki insanlar için ortaya çıkan olumsuz duyguları ifade eder. Depresyon durumunda, üzüntü veya suçluluk duygusuyla ilgili aşırı sıkıntı duygularını bildirebilirsiniz.
- Disfonksiyon , işe gitmek gibi günlük fonksiyonları gerçekleştirememeyi ifade eder. Depresyon durumunda, sabah yataktan kalkamayacağınızı ya da günlük işlerinizin olması gerekenden daha uzun sürdüğünü rapor edebilirsiniz.
- Tehlike , kendinize veya başkalarına karşı şiddet içeren davranışları ifade eder. Depresyon durumunda, bu intihar düşüncelerine sahip olduğunuzu veya kendinize zarar verdiğinizi bildirmeyi içerebilir.
Bu şekilde normal ve psikopatolojik davranış arasındaki ayrımın, sorunların sizi veya etrafınızdaki insanları nasıl etkilediğine bağlı olduğunu görebilirsiniz. Çoğu zaman, işler bir kriz noktasına gelinceye kadar bir tanı konmaz, çünkü bu, bu yönlerin kendilerini gösterdiği zamandır.
Boyutsal ve Kategorik Tanımlar
Akıl hastalığını neyin oluşturduğuna dair tarihsel olarak bir anlaşmazlık olduğunu görmek kolaydır. Aynı zamanda, mevcut alanda bile, akıl hastalığının nasıl kavramsallaştırılması gerektiği konusunda bir anlaşmazlık var.
Gerçekten de, dikkat eksikliği bozukluğu olan bir kişinin (DEHB) bir kaygı bozukluğu olan bir başkasından kesin olarak ayırt edilebileceği farklı bozukluklar var mıdır? Veya, zihinsel hastalıklarda rol oynayan ve neden bazı kişilere neden birçok hastalığa (eşlik denir) denilen daha iyi açıklanabileceğini daha iyi açıklayan üst düzey faktörler var mı? Bazı araştırmalar, bunun “genel risk”, “içselleştirme riski” ve “dışsal riskin dışlanması” gibi kategorilerin faydalı olması durumunda bunun gerçekten olabileceğini göstermektedir.
Bazıları, zihinsel sağlık konusundaki “kontrol listesi” yaklaşımında var olan bu sorunlara dikkat çekti.
Farklı hastalıkları teşhisi konan kişiler arasında (ve aynı hastalığı teşhis eden kişiler arasında pek çok benzerlik) çok fazla çakışma olabileceği zaman, grup bozukluklarını ayrı olarak yanıltıcı olabilir.
Ne yazık ki, şu anda bu sorunun çözümüne daha yakın değiliz. Umarım, gelecekte, psikopatoloji alanındaki tüm bu konuları dikkate alacak daha iyi sistemler geliştirilecektir.
Eniyi Düşünce’den Bir Kelime
Uygun bir psikopatoloji anlayışına daha yakın mıyız? Bu hala tartışılmaya devam ediyor. Bununla birlikte, ilkel girişimlerden kesinlikle ileri gittik ve sorunların gelişimini ve tedavi etmenin en iyi yolunu gerçekten anlamadaki zararı sınıflandırmak ve kategorize etmek yerine, semptomları yararlı bir şekilde tanımlamak için söz veren bir araştırma programına geçtik. onlar.
